Stappenplan toepassing CROW500
voor Initiatiefnemer en / of Ontwerper
Stap 1. Vergelijk gebiedsinformatie met het ontwerp en stel vast waar de mogelijke conflicten liggen op alle disciplines.
Een goede conflictanalyse geeft antwoord op onderstaande vragen:
- Op welke plekken is maakbaarheid van het ontwerp mogelijk in het geding?
- Op welke plekken kunnen de beoogde werkzaamheden schade veroorzaken aan bestaande kabels en leidingen?
Stap 2. Bepaal aan de hand van de mogelijke conflicten met welke netbeheerders je contact kan opnemen voor nadere informatie over maatregelen die genomen moeten worden om schade aan hun kabels en leidingen te voorkomen. Leg vast wat je met hen besproken hebt.
Stap 3. Bepaal welke conflicten je kunt elimineren door bijvoorbeeld het ontwerp aan te passen of door het verleggen van kabels en leidingen.
De conflicten die overblijven vormen de basis van de risico-inventarisatie. Een risico-inventarisatie geeft een duidelijk beeld van de gevaren op het beschadigden van bestaande kabels en leidingen per vastgesteld conflict uit de conflictenanalyse. De risico inventarisatie geeft inzicht in onderstaande punten:
- Staat per conflict helder omschreven welke risico’s op schade aan bestaande kabels en leidingen er zijn?
- Wat het gevaar is waardoor er schade aan bestaande netwerken kan ontstaan?
- Wat de impact is als het gevaar zich voordoet?
- Hoe groot de kans is dat het gevaar zich voordoet?
Stap 4. Bepaal of er een noodzaak is tot het lokaliseren in de ontwerpfase (zoals proefsleuven).
Lokaliseren in de ontwerpfase is van toepassing als er bij de ontwerper op basis van de risico inventarisatie twijfel bestaat over de maakbaarheid van het ontwerp met betrekking tot het voorkomen van graafschade.
Je moet denken aan situaties waarbij:
- een risico aanwezig is op ernstige problemen tijdens de uitvoering door conflicten tussen het ontwerp en de aanwezige kabels en leidingen of...
- lokaliseren in de ontwerpfase een toegevoegde waarde heeft op de uitvoering. Lokaliseren heeft toegevoegde waarde als het leidt tot andere voor te schrijven maatregelen en een wijziging in tijd en budget. Het heeft geen toegevoegde waarde als het alleen tot bevestiging leidt van wat je al weet of al zou doen.
- vanuit een wettelijke eis voorzorgsmaatregel het inzetten van deze tool wordt verplicht.
De ontwerper beslist op basis van de risico inventarisatie wat er in de ontwerpfase wordt gelokaliseerd.
Als lokaliseren in de ontwerpfase wel noodzakelijk is op basis van voorgaande criteria, maar disproportioneel is ten aanzien van bijvoorbeeld doorlooptijd of kosten, kunnen betrokken partijen samen besluiten om alleen te lokaliseren in de uitvoeringsfase. Het is belangrijk dat partijen dan duidelijke afspraken maken over de mogelijke gevolgen daarvan. Een van de gevolgen kan zijn dat er stagnatie optreedt, danwel dat het ontwerp niet gemaakt kan worden als bedacht, waardoor er extra budget noodzakelijk is.
Indien er wordt gelokaliseerd in de ontwerpfase, ontstaat er nieuwe gebiedsinformatie en wordt stap 1 opnieuw uitgevoerd. Indien er afwijkingen zijn aangetroffen of schades zijn gemaakt, deze vastleggen.
Stap 5. Voor de overgebleven risico’s moeten beheersmaatregelen worden genomen. Leg deze vast en zorg dat er tijd en budget is om de maatregelen uit te voeren.
Het maatregelenplan is een plan van aanpak waarin concreet wordt aangegeven welke acties worden uitgezet om de risico’s uit de risico-inventarisatie te mitigeren. Voor het maken van een goed maatregelen plan zijn onderstaande vragen van belang:
- Is duidelijk op welk risico de maatregelen betrekking heeft?
- Is duidelijk in welke mate de maatregel het risico mitigeert?
- Is de maatregel proportioneel? Eindresultaat is een geheel van risico’s en maatregelen waarmee de grondroerder de specifieke maatregelen kan uitwerken naar werkinstructies.
Laatste stap: Zorg voor een evaluatie, zodat je in de keten onderzoekt wat verbeterd kan worden.
Laatst gewijzigd: 26 juli 2023